antymonitowa Szpiglasowa Przełęcz.

Szpiglas od którego Szpiglasowa Przełęcz oraz Szpiglasowy Wierch biorą swoją nazwę to niemiecka nazwa antymonitu. Jest to pospolity minerał występujący w formie szczotek krystalicznych przypominających kwiaty. Stosuje się go do produkcji różnych stopów, a także w przemyśle gumowym, tekstylnym, szklarskim, ceramicznym oraz w medycynie. Materiał ten wydobywano w okolicach Szpiglasowej Przełęczy już od połowy XIX wieku.

Na Szpiglasową Przęłęcz można wejść znakowanymi szlakami od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich - jest to opcja trudniejsza (w końcowym odcinku łańcuchy) lub od strony Doliny Rybiego Potoku, znad Morskiego Oka, tak zwaną ceprostradą. Ścieżka ta została wytyczona w 1937 roku wśród licznych protestów miłośników tatrzańskiej przyrody. Przy jej budowie uciekano się do tak niekonwencjonalnych metod jak wysadzanie skał za pomocą dynamitu...

Nazwa ceprostrady pochodzi od góralskiego słowa ceper służącego do określenia turystów przyjeżdżających w góry z nizinnych obszarów kraju. Sugeruje ona iż szlak ułożony z dużych, płaskich bloków skalnych przedstawia tak nikłe trudności, że jest do pokonania przez każdego cepra.

Początkowo szlak wiedzie lekko wznoszącym się trawersem stoków Miedzianego, następnie wzdłuż dolinki Nad Spady, kolejny długi zakos wyprowadza na próg Dolinki za Mnichem, gdzie od ścieżki odgałęzia się czerwony szlak wiodący na Wrota Chałubińskiego. Chcąc udać się na Szpiglasową Przełęcz należy dalej podążać za znakami żółtymi, które zakosami prowadzą w górę stoków Miedzianego. Po około godzinie podejścia osiąga się siodło przełęczy. Warto podejść stąd jeszcze kilka minut na szczyt Szpiglasowego Wierchu gdzie wprawdzie nie prowadzi szlak, ale wejście jest dozwolone. Roztacza się stamtąd bardziej rozległa panorama obejmująca Dolinę Koprową z Ciemnosmreczyńskim Stawem, Mur Hrubego, Liptowskie Kopy oraz Tatry Zachodnie.

Wrażenia estetyczne gwarantowane, co mam nadzieję widać poniżej :)

Ceprostradowe widoki na taflę Morskiego Oka, próg Czarnego Stawu i górujące nad nim Niżne Rysy, za którymi Rysy "właściwe".

Ceprostradowe widoki na Mnicha i grań Mięguszy.

Dolinka Nad Spady i wschodnia ściana Mnicha.

Żabia Grań, Niżne Rysy i Rysy (najbardziej po prawej) widziane z ceprostrady.

Dolinka za Mnichem. Najniższe obniżenie w grani to Wrota Chałubińskiego.

Stawek Staszica w Dolince za Mnichem.

Szpiglasowy Wierch z podejścia na przełęcz.

Widok ze Szpiglasowej Przełęczy na Dolinę Pięciu Stawów Polskich z Wielkim Stawem - drugim co do wielkości jeziorem Tatr. Od lewej Gąsienicowa Turnia, Niebieska Turnia, Zawratowa Turnia, Zawrat, Mały Kozi Wierch, pod nim Dolina Pusta, Zamarła Przełęcz, Zamarła Turnia, "spłukany" Kozi Wierch, Orla Baszta, Buczynowe Turnie i Grań Wołoszyna.

Widok na górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich. Od lewej Walentkowy Wierch, Świnica, Gąsienicowa Turnia, Niebieska Turnia, Zawratowa Turnia, Zawrat, Mały Kozi Wierch, Zamarła Przełęcz, Zmarła Turnia i Kozi Wierch.

Zakosy szlaku prowadzące na przełęcz od Doliny Pięciu Stawów Polskich.

Widok ze Szpiglasowej Przełęczy w kierunku Doliny Rybiego Potoku. Od prawej Cubryna, Mięguszowiecki Szczyt, Wysoka, poniżej niej wierzchołek Mnicha, Rysy, Niżne Rysy, Żabi Wyżni Szczyt, Żabia Grań.

Widok z podszczytu Szpiglasowego Wierchu na Grań Hrubego, Dolinę Koprową i Niżni Ciemnosmreczyński Staw.

Szpiglasowa Przełęcz i grzbiet Miedzianego z widoczną po prawej stronie nitką szlaku.

Szpiglasowa Przełęcz i w oddali Grań Wołoszyna z podejścia na Szpiglasowy Wierch.